Σήμερα σκοτώθηκαν τριάντα οκτώ.
Πώς να ξεπεράσουμε τον ήχο του θανάτου; Πώς ν’ ανάψουμε φωτιές που την πνοή μας να σιγοζεσταίνουν πάντοτε; Πες μου θεέ μου! Ποιος είναι επιτέλους ο λόγος να μας φέρνεις όλους εδώ από τα ξημερώματα και να μη μας λες πρώτα μια καλή κουβέντα, κάτι καλό ν’ ακούσουμε από το στόμα σου θεέ μου ή έστω μια κουβέντα που να ‘ρχεται από τα βάθη της ψυχής σου; Γιατί μας αφήνεις απροστάτευτους, γιατί δε μας βοηθάς έστω και λίγο, τόσο δα λιγουλάκι, να βγούμε από ετούτο το χάος; Περπατάμε με βαρύ φορτίο στους ώμους και οι αδικημένοι τον ουρανό νυχτώνουν. Θεέ, η πλάση όλη δεν μπορεί να φανταστεί ότι υπάρχεις και αφήνεις το κακό να μεγαλώνει, να βαθαίνει η χαράδρα της καταστροφής μέσα μας. Θέλουμε και το απαιτούμε, τη ζωή μας να την ομορφύνεις, κι αν δεν το κάνεις εσύ ή δεν το επιτρέψεις ακόμα χειρότερα, γιατί δυστυχώς έτσι που είναι τα πράγματα, ακόμα και αυτό μπορούμε να φανταστούμε, να το ξέρεις, σε προειδοποιούμε θεέ μου, θα την ομορφύνουμε εμείς. Και με ταιριαστή χάρη και αγάπη θα τη γεμίσουμε. Σου γράφουμε λοιπόν, αυτό το πολύ σύντομο αλλά περιεκτικό γράμμα, για να σε παρακαλέσουμε να κινηθείς όσο πιο γρήγορα μπορείς, είναι πάρα πολύ επείγον. Έχουμε μαζευτεί όλοι εδώ από τα χαράματα και συζητάμε πολύ έντονα και είμαστε πάρα πολύ ανήσυχοι προσπαθώντας να βρούμε μια λύση. Σε χρειαζόμαστε τώρα παραπάνω από ποτέ άλλοτε. Έλα σε παρακαλούμε, η ζωή μας έχει χάσει την αξία της, όλοι νομίζουν ότι είμαστε σχεδόν άχρηστοι και ικανοί μόνο για να καθόμαστε μπροστά σε μια οθόνη και να παρακολουθούμε το θάνατο μας σε αργή κίνηση. Τι βάσανο είναι αυτό, δεν μπορεί να είναι το έργο σου, δε θέλουμε να το πιστέψουμε. Άλλα αισθανόμασταν από πάντοτε για σένα. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΔΙΚΑ! ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; ΤΙ ΘΕΟΣ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥ Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ ΔΕ ΣΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙ;! Μήπως, λέμε μήπως, και συχώρνα μας, αν υπάρχεις κιόλας, για την προτροπή μας ετούτη, μήπως πρέπει να ξαναπάς στο σχολείο σου να ξαναθυμηθείς κάποια βασικά πράγματα για τη σωστή και ευλογημένη λειτουργία του κόσμου που έπλασες; Εμείς, να ξέρεις, ότι αν χρειαστείς τη βοήθειά μας για οτιδήποτε έχει να κάνει με το σκοπό της σωτηρίας της δημιουργίας σου, θα είμαστε διαρκώς στο πλάι σου.
Με αγάπη,
Τα έργα σου.
13/04/03
